Stawiają Państwo kropkę nad i czy może kreskę? Przyciskają Państwo mocno długopis do kartki, po której piszą, czy raczej lekko? Takie drobne przyzwyczajenia, nawyki w sposobie pisania mogą być dużą wskazówką dla pismoznawców, gdy przychodzi im analizować autentyczność dokumentów sporządzonych lub podpisanych ręcznie.
Biegli sądowi badający pismo ręczne podczas swojej pracy stosują zwykle metodę graficzno-porównawczą – zestawiają ze sobą dokument, który jest kwestionowany z próbkami pisma pozyskanymi w innych okolicznościach (np. z dokumentami, co do których autentyczności nie ma wątpliwości, a także z zapiskami sporządzonymi specjalnie na okoliczność ekspertyzy). Do istotnych cech pisma zalicza się m.in. jego czytelność, naturalność i wygląd liter (czy mają kształt okrągły, owalny, a może są kanciaste), a także jak wyglądają akapity, czy odstępy między wierszami są szerokie czy wąskie, a jakie są między słowami, jakie między poszczególnymi literami. A to zaledwie niewielki ułamek tego, co bierze się pod uwagę analizując pismo ręczne. Wygląd graficzny pisma jest indywidualny dla każdego, dlatego też jego dokładne zbadanie ma ogromną rolę dla ustalenia autentyczności dokumentów.
Analiza dokumentów nie kończy się jednak na obserwacji tego, jak wygląda pismo. Biegli podczas badania biorą także pod uwagę warstwę treściową i językową dokumentu, czyli sposób budowania zdań, styl czy używane słownictwo. Zwracają także uwagę, czy pojawiają się błędy ortograficzne, czy może jakieś specyficzne dla danej jednostki zwyczaje interpunkcyjne.
Podczas przeprowadzania analizy zwraca się także uwagę na narzędzia, które zostały wykorzystane do sporządzenia dokumentu, tj. np. rodzaj podłoża czy środka pisarskiego.
Kryminalistyczna ekspertyza pisma ręcznego jest fascynującą, bardzo rozległą dziedziną, która stanowi ważne narzędzie w rękach wymiaru sprawiedliwości. Dzięki niej można sprawdzić np. prawdziwość testamentu, listu czy podpisu pod wnioskiem kredytowym. Dodatkowo może dać wiedzę o stanie psychicznym osoby, która sporządziła dokument czy nawet o chorobach, zmęczeniu lub bólu, których autor mógł w danym momencie doświadczać.
