Będąc świadkiem w postępowaniu sądowym musimy liczyć się z tym, że możemy otrzymać wezwanie na rozprawę, na którym będzie widnieć napis „stawiennictwo obowiązkowe”. Nie należy lekceważyć tego zapisu, gdyż za nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie może grozić grzywna.
Przyczyny, przez które nie możemy stawić się w wyznaczonym przez sąd terminie, mogą być różne – od choroby, przez ważne sprawy rodzinne lub zawodowe. Jeżeli wiemy jeszcze przed rozprawą, że nie będziemy mogli w niej uczestniczyć, np. z powodu zaplanowanego wyjazdu, należy złożyć do sądu odpowiednie pismo, w którym wyjaśnimy przyczyny nieobecności oraz załączymy do niego dokumenty potwierdzające naszą argumentację – może to być potwierdzenie opłaty wycieczki lub zwolnienie lekarskie wystawione przez lekarza sądowego. W piśmie tym można też od razu zawnioskować o przesłuchanie na innym terminie rozprawy.
Jeżeli jednak nie byliśmy w stanie zawiadomić sądu o nieobecności jeszcze przed rozprawą, możemy zostać ukarani grzywną. Sąd decyduje o wysokości kary i wysyła na adres korespondencyjny postanowienie, na które mamy prawo wnieść zażalenie w terminie 7 dni od daty doręczenia. W tym przypadku także należy pamiętać, aby do tego odwołania załączyć odpowiednie dokumenty, które potwierdzą, że nasza nieobecność rzeczywiście była usprawiedliwiona. Jeśli wyjaśnienia te zostaną uznane Sąd uchyli grzywnę. W przypadku natomiast kolejnych nieusprawiedliwionych nieobecności może także zdecydować o przymusowym doprowadzeniu świadka.
Na koniec jeszcze ważna uwaga – jeżeli nie mogliśmy się stawić na terminie rozprawy ze względu na chorobę, zaświadczenie o tym fakcie musi wystawić lekarz sądowy. Zwolnienie od lekarza pierwszego kontaktu może nie być uznane przez sąd. Aktualny wykaz lekarzy sądowych można znaleźć na stronach Sądów Okręgowych.
